اگر می خواهید شگفت زده شوید این گزارش را بخوانید | انسان‌هایی که در قرن ۲۱ هنوز بدوی زندگی می‌کنند
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۸۱۷۲۷
به گزارش همشهری آنلاین، کسانی که نه‌تنها از برق چیزی نمی‌دانند بلکه هنوز نمی‌دانند که جیمز وات موتور بخار را اختراع کرده و برادران رایت هواپیما ساخته‌اند. واقعا باید به این آدم‌ها دست مریزاد گفت. کسانی که توانسته‌اند این همه سال با مهارت خودشان را از چشم همنوعان متمدنشان پنهان کنند. حالا شاید بگویید که داریم ماجرا را شور می‌کنیم چیزی نشده که یک گروه بدوی اتفاقی از زیر چشمان ریزبین تمدن رد شده‌اند دیگر.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حالا سؤال اصلی این است که این آدم‌هایی که ما اسمشان را می‌گذاریم بدوی کجای کره زمین می‌توانند پنهان شوند؟ جاهای زیادی هست که امکان دیده شدن این جور آدم‌ها در آنها وجود دارد. حتما شما هم حدس می‌زنید که برزیل و پرو به خاطر داشتن جنگل‌های آمازون صدرنشین فهرست مناطق دست‌نخورده دنیا هستند. بعد از جنگل‌های آمازون به کشوری می‌رسیم به اسم گینه‌نو که دانشمندان به دلیل خطرناک بودن، جرات کنجکاوی و جست‌وجوی زیاد در آن را ندارند.
چون ممکن است این جست‌وجو به قیمت جانشان تمام شود و در دیگ غذای قبایل آدمخوار آنجا پخته شوند. ولی آنها مطمئن هستند که در همین جزیره گینه‌نو حداقل ۴۴ قبیله وجود دارد که مردم آن تا به حال هیچ ارتباطی با دنیای متمدن برقرار نکرده‌اند. بعد از گینه‌نو دوباره به آمریکای جنوبی می‌رویم؛ کشور پرو جایی است که حدس زده می‌شود به دلیل شراکت در جنگل‌های آمازون هنوز مردم بدوی در آن زندگی می‌کنند.
در سال ۲۰۰۶ در کشور بولیوی پنج قبیله از مردم ناشناخته پیدا شدند؛ اولین آنها قبیله‌ای بود به اسم ایورئو که در پارک ملی کالایا زندگی می‌کنند. البته بیشتر قبایل آیورئو شناخته شده‌اند اما قبیله‌ای به اسم «توتو بیگوسوده» تا سال ۲۰۰۶ ناشناخته مانده بودند. اسم این قبیله معنای خاصی دارد یعنی مردمی از سرزمین گرازهای وحشی.
از سال ۱۹۶۹ مردم متمدن تعداد زیادی از آنها را با زور و از روی تمدن از جنگل بیرون کردند به همین دلیل بعضی از آنها فرار کرده و ارتباطشان با تمدن را قطع کردند. حتی گروهی از پروتستان‌های آمریکایی در سال ۱۹۸۶ تلاش کردند تا از روی محبت آنها را متمدن کنند اما تعداد زیادی از آنها به تمدن حساسیت داشتند و به همین دلیل مردند و بقیه باز هم به جنگل گریختند تا اینکه در سال ۲۰۰۶ باقیمانده مردم سرزمین گرازهای وحشی کشف شدند.
یکی دیگر از قبایلی که در سال ۲۰۰۶ کشف شد «امبایا یوکی» بود که در اراضی یوکی زندگی می‌کردند. تعداد آنها کمتر از ۲۰۰ نفر بود و بالاخره در سال ۲۰۰۶ به دنیای متمدن پیوستند. آنها در پارک ملی امبورو در بولیوی زندگی می‌کردند، جایی بالاتر از رود آمازون و در یک منطقه ۶۳۰هزار هکتاری. اما داستان قبایل ناشناخته جنگل‌های آمازون به همین زودی تمام نمی‌شود.
در برزیل بیشتر از یک قبیله ناشناخته وجود دارد. چهار قبیله ناشناخته که کسی اسم آنها را نمی‌داند در منطقه آمازوناس وجود دارد و سه تای دیگر در حاشیه‌های شمالی مرزهای برزیل و پرو در جنگل‌های انبوه بارانی یا همان آمازون پراکنده هستند. از بین کشورهای آمریکای جنوبی کلمبیا برای قبایل ناشناخته حکم بهشت را دارد چون بیشترین حمایت از این قبایل در این کشور انجام می‌شود. در کلمبیا قبایل ناشناخته زیادی وجود دارند گویا مردم متمدن این کشور هیچ علاقه‌ای به برقراری ارتباط با این قبایل ندارند.
یکی از مهم‌ترین گروه‌هایی که در این کشور به صورت ناشناخته و به دور از تمدن روزگار می‌گذراند بخشی از قبیله کارابایو آراوجا هستند؛ این گروه ۱۵۰ نفری در بخش شمالی پارک ملی دل‌ریو و در حاشیه یکی از سرچشمه‌های آمازون زندگی می‌کنند. آنها در سال ۲۰۰۳ کشف شدند و بعد از شروع رابطه با دیگر قبایل حدود ۶۵درصد افرادشان از بین رفتند. گویا منطقه آمازون آن‌قدر وسعت دارد که هر کس دلش از تمدن بگیرد می‌تواند آنجا خودش را از چشم بقیه پنهان کند. همین وسعت و ناشناخته بودن این منطقه است که باعث شده میزبان تعداد زیادی از این قبایل باشد. کشورهایی مثل اکوادور به خاطر جنگل‌هایش و گویان که همیشه مستعمره فرانسه بوده میزبان تعداد دیگری از این قبایل هستند.
خارج از آمازونبعد از خارج شدن از زیر سایه‌های بلند درختان آمازون، به قلب دنیای متمدن می‌رویم؛ آمریکا جایی‌است که هیچ‌کس به خودش اجازه نمی‌دهد به آنجا و ارتباطش با قبایل ناشناخته فکر کند. اما حقیقت این است که حداقل در تاریخچه این قبایل نام یک قبیله ناشناخته در شمال کالیفرنیا به چشم می‌خورد. در دشت‌های سیرانوادا گروهی از مردم قبیله «یانا» به اسم‌های «ایشی‌ویاهی» وجود داشتند که در سال ۱۹۱۱ به زور متمدن شدند.
البته دانشمندان اعتقاد دارند که در نزدیکی کوه یاسن بقایای آن قبیله بزرگ به صورت ناشناخته، به زندگی ادامه می‌دهد اما کمی پایین‌تر و بالاتر از آمریکا، قبایل ناشناخته دیگری هم وجود داشته و دارند. مردم لاکاندون آخرین قبیله ناشناخته آمریکای شمالی و از نژاد مایاها بودند آنها در مکزیک و نزدیکی چیاپاس زندگی می‌کردند؛ جایی در حاشیه مرز گواتمالا. اما به دلیل نبود جنگل، آنها خیلی زود توسط آمریکایی‌های اروپایی‌تبار کشف شدند.
تعدادی از آنها به زور متمدن شده و بقیه هم با همان زور کشته شدند. داستان قبایل ناشناخته آمریکای شمالی در سال ۱۹۲۴ با کشف این گروه از مایاها تمام شد. اما این بار کمی بالاتر از آمریکا و در قطب هنوز ردپایی از قبایل بومی به چشم می‌خورد. ناووت منطقه‌ای در قطب است که گروهی از مردم بومی در آن زندگی می‌کنند اما هنوز کسی نتوانسته به آنجا برود تا وضعیت مردم بومی آنجا را به درستی بررسی و آنها را به سوی تمدن راهنمایی کند. در مورد این منطقه سرما به جای جنگل کار خودش را کرده است.
اما در مورد کشور گینه‌نو اوضاع شبیه برزیل است. آنجا هم جنگل‌های انبوه در دو جزیره ایریان جایا و پوپای غربی سرپناه خوبی برای حدود ۴۰ قبیله است که کسی در مورد آنها چیزی نمی‌داند. دولت اندونزی البته تلاش بسیاری کرده که این قبایل را بشناسد ولی گویا آنها دوست ندارند خودشان را معرفی کنند. قبایل سرخ‌پوست زیادی در این منطقه وجود دارند که شناسایی شده‌اند.
اما سابقه این قبایل در همسایه جنوبی‌تر اندونزی یعنی استرالیا در سال ۱۹۸۳ تمام شد. مردم شناسان معتقدند گروهی از مردم «پینتوپی» که محل زندگی سنتی خودشان را ترک کرده و شناسایی شده‌اند آخرین گروه از قبایل ناشناخته این کشور بوده‌اند. البته کسی نمی‌داند که آنها چرا یک مرتبه به سرشان زده و قصد مهاجرت به بخش دیگری از صحرای غربی به نام بیابان «گیبسون» را داشته‌اند. شاید هم این مهاجرت بهانه‌ای بوده برای ارتباط با دنیای متمدن و آنها از زندگی کسل‌کننده در بیابان خسته شده بودند.
قبایل گمشده کوچه پشتیبعد از گشت‌وگذار در بین قبایل گمشده همه جای دنیا باید سری هم به آسیا بزنیم. در همین هندوستان دو قبیله وجود دارند که در جزیره اندامان زندگی می‌کنند. البته آنها کشف شده‌اند ولی باز هم جزو قبایل گمشده دسته‌بندی می‌شوند چون مردم جزیره آندامان هیچ علاقه‌ای به برقراری ارتباط با دنیای متمدن ندارند و کماکان مثل قرن‌ها قبل زندگی می‌کنند. یکی از این قبایل جاوارا نام دارد. سونامی جزایر تاسمانی تاثیر منفی در شناخته شدن این قبایل گذاشت چون دولت سعی در شناسایی و برقراری ارتباط با مردم این جزیره از طریق هلی‌کوپتر را داشت.
اگر از هندوستان به سمت شرق برویم در کشور ویتنام هم قبایل گمشده‌ای وجود دارند که آخرین آنها توسط سربازان ویتنام شمالی در جریان جنگ ویتنام کشف شدند. این گروه ناشناخته در یک غار در منطقه شرقی استان کوانگ بین زندگی می‌کردند.
تعداد زیادی از آنها تا به حال از آن غار منتقل و در مناطق جدید اسکان داده شده‌اند. این‌طوری که اوضاع پیش می‌رود همه حق دارند شک کنند که شاید، در کوچه پشتی خانه‌شان هم یک قبیله گمشده باشد یا توی بن‌بست گیر افتاده باشد. پس خیلی هم عجیب نیست اگر روزی همین اطراف خودمان یکهو مردمی پیدا شوند که از هیچ چیز دنیای متمدن ما خبر نداشته باشند. مردم گمشده تمام نشده‌اند و ممکن است یک روز جایی خیلی نزدیک به ما یکهو هوس کنند و پیدایشان شود.
قبیله متیک تایر در ۱۲۰۰ مایلی شمال ریودوژانیروی برزیل در سال ۲۰۰۷ کشف شد. به گفته دولت برزیل این قبیله ۸۷ نفری زیرمجموعه قبیله بزرگ کایاپو است. قبیله بزرگی از سرخ‌پوستان که در ۱۲میلیون جریب زمینی که متعلق به آنهاست در جنگل‌های آمازون زندگی می‌کنند. این قبیله وقتی کشف شد که دو عضو قبیله متیک‌تایر در دهکده کایاپو دیده شدند.
البته معلوم نیست که چرا این گروه منزوی ارتباط خودشان را با دهکده کایاپو حفظ کرده بودند یا شاید اتفاقی گذارشان به آنجا افتاده بوده. به‌هرحال آنها توسط تیم پزشکی‌ای که در دهکده حضور داشته تعقیب می‌شوند و دو نفر از آنها موفق به دیدار با مردم قبیله می‌شوند. آنها به یک لهجه قدیمی از زبان کایاپو حرف می‌زدند و بویی از تمدن نبرده بودند. با آنکه تقریبا بیشتر مردان قبیله نیمه‌برهنه بودند اما زن‌های قبیله لباس به تن داشتند.
زن‌ها به عنوان آرایش بالای سرشان را تراشیده بودند و بقیه موهایشان را که بلند بوده بدون هیچ آرایش خاصی ول کرده بودند. دولت برزیل گفته عکس‌ها، قدیمی‌تر از زمان انتشار هستند اما از ترس اینکه کسی مزاحم آن قبیله شود تازه آنها را منتشر کرده‌اند. محل دقیق زندگی این قبیله در عکس‌ها مشخص نشده است. در هر حال اگر وضعیت همین طوری پیش برود این قبایل به زودی یا نابود می‌شوند یا بیشتر در جنگل فرو می‌روند و مخفیانه‌تر زندگی می‌کنند.
هر چند همین الان هم چیزی حدود دو برابر مساحت کشور آلمان از جنگل‌های آمازون ناشناخته مانده که احتمالا پر از این قبایل است. خوشبختانه الان مثل قرن گذشته نیست که بومی‌ها را به زور از زمین‌هایشان بیرون کنند. هر چند اول به نظر می‌آید که متمدن کردن این بومی‌ها به نفعشان است اما بعد به این نتیجه رسیدند که باید آنها را به حال خودشان رها کنند. بعد از این اتفاق، سازمان بقای بین‌الملل لندن اعلام کرده که الان بیشتر از ۱۰۰ قبیله منزوی دیگر هم در دنیا باقی مانده‌اند که بیشتر از نصف آنها در برزیل و پرو هستند.
دولت برزیل قرار است برای جلوگیری از به هم ریختن زندگی این قبیله‌ها، برای آنها منطقه حفاظت‌شده درست کند و البته به نظر می‌رسد که حق مردم این قبیله هم باشد؛ مردمی که توانایی داشته‌اند که بعد از پنج قرن از کشف قاره آمریکا خودشان را از تیررس تمدن پنهان کنند باید هر جور که می‌شود به آنها کمک کرد تا همچنان پنهان بمانند.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: استرالیا آمریکای لاتین خبر مهم هند برزیل تکنولوژی فناوری حوادث جهان آفریقا جنگل های آمازون قبیله ناشناخته زندگی می کردند تعداد زیادی وجود دارند زندگی می کنند دنیای متمدن سال ۲۰۰۶ پارک ملی کشف شدند شده اند گینه نو کشف شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۸۱۷۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی لک‌لک‌ها در کنار مردم روستا +عکس
به گزارش آخرین‌نیوز به نقل از فارس؛ کپر جودکی روستایی که لک‌لک‌های عاشق آن را به منطقه ویژه گردشگری تبدیل کردند، لک‌لک‌ها در همه فصول سال در روستا حضور دارند و هیچگاه روستا را ترک نمی‌کنند.
کپرجودکی، روستایی در شهرستان بروجرد و در استان لرستان است، این روستا در دهستان همت‌آباد در بخش مرکزی این شهرستان قرار دارد، روستای کپر جودکی با تالاب بیشه دالان بروجرد همسایه است و این همسایگی باعث شده لک‌لک‌ها عاشق روستا و مردم خوب آن شوند.
مردم روستای کپرجودکی و ریش‌سفیدان، حضور لک‌لک‌ها را بیش از ۶۰ سال در روستا تایید می‌کنند، آنان لک‌لک‌ها را مایه برکت و آرامش و رونق برای روستا می‌دانند و مزاحمتی برای آنان ایجاد نمی‌کنند.
مردم روستا به خلق و خوی زندگی لک‌لک‌ها آشنا هستند و بسیاری از رفتارهای آنان را متوجه می‌شوند، مثلا پیرمرد روستایی می‌گفت: هنگامی که منقارشان را به هم زده و صدایی از آن درمی‌آورند، در حال ارتباط و صدا کردن جفت‌شان هستند.
اداره برق شهرستان بروجرد نیز سالهای گذشته در اقدامی جالب خطر برق گرفتگی را از لک‌لک‌ها دور کرد و با ایمن سازی تیرهای برق امنیت جانی لک‌لک‌ها را تضمین نمود.
شورای روستا نیز با همکاری خیرین و طبیعت‌دوستان در بالای تیرهای چراغ برق روستا صفحه‌های فلزی نصب کرد تا لک‌لک‌ها به راحتی بتوانند بر روی آن لانه سازی کنند.
در بهار که فصل تخمگذاری پرندگان است، لک‌لک‌های عاشق روستای کپرجودکی نیز در آشیانه‌های خود تخمگذاری کرده و جوجه لک‌لک‌های عاشق بسیاری را به دنیا می‌آورند.
خلاصه اینکه در این روزهای بهاری که سرسبزی و طراوت از دشت و کوه و جنگل می‌طراوت، روستای کپرجودکی منطقه گردشگری زیبایی است که لک‌لک‌ها میزبان گردشگران هستند، مردم روستا نیز با چهره‌ای گشاده و صمیمیتی وصف ناپذیر از گردشگران و طبیعت دوستان استقبال می‌کنند.
خلاصه اینکه لک‌لک‌ها با حضورشان در روستای کپرجودکی گردشگران و طبیعت‌گردان بسیاری از سراسر ایران را عاشق روستا کردند و باعث شناخته شدن آن در پهنه گردشکری ایران شدند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور